Emekliye 16 bin 881 lira maaş verildi. Kâğıt üzerinde bir rakam belki ama hayatın içinde ne kadar karşılık buluyor, orası ayrı bir mesele. Artan fiyatlar, sabit gelir… Emekli, her ay bir şeylerden vazgeçerek yaşamayı öğreniyor.
Öte yandan, milletvekillerinin maaşları, sosyal hakları, imkanları her geçen gün artıyor. Elbette sorumlulukları büyük, ama şu soruyu da sormadan geçemiyor insan: Seçilip Ankara’ya giden kaç vekil, gerçekten geldiği yerin yükünü omzunda hissediyor?
Bölgesinin sesi olmak, sadece mecliste konuşmakla değil; o insanlarla yan yana yürümekle olur. Zaman geçer, görevler biter, ama vicdanların hesabı baki kalır. Hepimizin beklentisi, daha adil ve daha duyarlı bir yaklaşım…